Κι όλο φοβάμαι πως θ' αργήσω να σας δω

Για τα μικρά καράβια που έμειναν αταξίδευτα
Καθώς το θέρος φεύγει και παίρνει μαζί του όλους τους χάρτες
Απομακρύνονται οι πόλεις, βαθαίνουν στον ορίζοντα
Αέρας δυνατός σαρώνει τα όνειρα κι εκείνα αρχίζουν να κρυώνουν
Κλείνουν τα παραθυρόφυλλα και χώνονται κάτω από την κουβέρτα