Αυτοί που φτάνουν ως τον γκρεμό και ξαναγυρίζουν

Άντρας μεσόκοπος। Ψηλός και όμορφος। Ολόμαλλο παλτό, γυαλισμένα παπούτσια, δερμάτινη τσάντα, ατσαλάκωτος, περιποιημένος। Όμως, έτσι όπως κάθεται, σταυρώνει τα χέρια του με ένταση, τα κρατάει σφιχτά ώρα πολλή, πετάγονται μαύρες φλέβες। Σαν να ψάχνει κάπου να γραπωθεί; σαν να καλεί σε βοήθεια; ή τσαλακώνει γράμμα αποχωρισμού; Μέσα στα χέρια αυτά επωάζει ένα στερητικό α, το ζεσταίνει και το συνθλίβει, το κρύβει σαν βώλο γυάλινο σε αντρική χούφτα.