[…] εμείς του δίνουμε νόημα του τίποτα για να μην ψοφήσουμε από μαρασμό… Θυμάστε, οι ανθρώπινες ιστορίες, λέγατε, δεν είναι παρά η αναγνώριση ερειπίων, ολίγον μεγαλόστομο οφείλω να ομολογήσω αλλά… […]
Ζω θα πει πλανώμαι στο διηνεκές…
Ματίνα Μόσχοβη, «Όλες τις Κυριακές με βροχή» (σκηνικό ποίημα για μία ηθοποιό, Νοέμβριος 1994)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου