Η είδηση με βρήκε την ώρα που ανέβαζα τα καλοκαιρινά.
Από
το παράθυρο έμπαινε ένας ήλιος ζεστός,
μα όχι γι’ αυτόν που βυθιζόταν στο πηχτό
σκοτάδι.
Το βροντερό γέλιο του δεν θα ξαναηχήσει στους διαδρόμους.
Μια μεγάλη
αγκαλιά μάς άφησε ορφανούς.
«Θωρώντας σε, δεντρί
φτενό για το λοτόμο».
