Όλα έγιναν

Όλα έγιναν σα να μην χρειαζόταν η παρουσία μας, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα δέντρα. Πού βρισκόμαστε εμείς, τότε; Μέσα στην κοιλιά της γης, λέει κάποιος· πάνω στον ουρανό, άλλος. Τρώγονται να πουν μια γνώμη, γιατί ξέρουν πως τα λόγια έχουν βάρος όπως οι πέτρες. Και όταν ακούστηκε η φωνή τους, επιστρέφουν ήσυχοι στα σπίτια τους. Αφήνουν το θάνατο έξω απ' την πόρτα, πέφτουν στο κρεββάτι, κι ο ύπνος τους είναι γαλήνιος, χωρίς εφιάλτες.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ (1908-1941)