| Το Όνειρον | Γεώργιος Βιζυηνός
|
Εψές είδα στον ύπνο μου ένα βαθύ ποτάμι –Θεός να μην το κάμη να γίνη αληθινό! Στην όχθη του στεκόντανε γνωστό μου παλικάρι, χλωμό σαν το φεγγάρι, σαν νύχτα σιγανόΥ.Γ. ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ασυντρόφευτη
Μία του ήλιου ακτίνα, η πιο πεισματάρα,ιδρώνει να φτάσει μέχρι τον βυθόΣαν νυστέρι τρυπάει το υδάτινο σώμαΑναζητά το μαύρο μαργαριτάριΟι άλλες ακτίνες παίζουν με τον αφρό,όπως οι πολλοί: αντηλιακά, ρακέτες, Rayban, ξαπλώστρες, Freddo, χάχανα, brain off
(Η βυθισμένη Ατλαντίδα πόσο καιρό θα μας περιμένει;
Η κλεψύδρα είναι αμείλικτη: ήδη μετράει ανάποδα)